Bekir Sıtkı Karaduman
Bu gönül Arş-ı Rahmândır
Yıkma gönlünü kimsenin
Hem Sidre-i Müntehâdır
Yıkma gönlünü kimsenin
Levh-i Mahfûz’u kalemdir
Yıkma gönlünü kimsenin
Yedi gök seyr-i âlemdir
Yıkma gönlünü kimsenin
Nâsın atası âdemdir
Yıkma gönlünü kimsenin
Nazargâh-ı İlâhîdir
Yıkma gönlünü kimsenin
Tahtıgâh-ı enbiyâdır
Yıkma gönlünü kimsenin
Hem râzî hem marzıyâdır
Yıkma gönlünü kimsenin
Tevhîd-i Kıble-i Kâbedir
Yıkma gönlünü kimsenin
Hem Makâm-ı İbrâhimdir
Yıkma gönlünü kimsenin
Seyrangâh-ı enbiyâdır
Yıkma gönlünü kimsenin
Güzergâh-ı evliyâdır
Yıkma gönlünü kimsenin
Sabretmeyip ibtilâya
Yıkma gönlünü kimsenin
Aldanıp nefs-i hevâya
Yıkma gönlünü kimsenin
Düşüp iblis-i belâya
Yıkma gönlünü kimsenin
Arka çevirip hayâya
Yıkma gönlünü kimsenin
Bilinmez sevdiği kimdir
Yıkma gönlünü kimsenin
Bil ki hepsi velîsidir
Yıkma gönlünü kimsenin
Âdemin kalbi selîmdir
Yıkma gönlünü kimsenin
Sıtkı sana da emirdir
Yıkma gönlünü kimsenin