Gücenme sözüme dostum, içer miydi Peygamberin
Sünnet bile olmadı bu, gördün ya bu hallerin
Belki, yoktu devrinde sigara diyeceksin
Böyle dahi düşünmenden çok zarar edeceksin
Misvak her derde devâdır, ölümden gayrı buyurur
Bu Emr-i Risâlet bize, terk-i sigarayı duyurur
Nebîmiz böyle derken, ısrar edersin hâlâ içmekte
Israr etme sakın dostum, şefaat var terk etmekte
Üstelik hem sakalla kullanın bu rezâlet-i nesneyi
Ne mahrum-u hâyâsın ki terk etmen aşikâr içmeyi
Sürme bu lekeyi İslâm'a, îmân olur andan âciz
Terk et bu ameli dostum, var ise hâyâdan bir iz
İçmezsin bir büyük yanında, ne azîm ders insana
O kadar hâyâ etmek yok mudur Hakk'tan yana
Elinle atma nefsini tehlikeye derken Rabb'ın
Uyup bu nefs-i hevâya red mi ediyorsun Kitâb'ın
Senin zevkin mi yoksa bu Kitâb-ı Mübîn mi üstün
Sakın yükseltme kalbinde böyle bir şirkini büstün