Her fakr-u zarûret bunda, dilenmektir âkıbeti
Yırtılır hayâ perdesi, hattâ kalkar iffeti
Öyle şaşkın bir hâl ki, kalmaz hiç huzuru hayatı
Bu hâl oldukça kişide bulunmaz ebeden sıhhatı
Kalkar hıfz-ı sıhha, kalkar cemiyyette hizmeti ifâ
Kalmaz böyle bir cemiyyette hem de bir ahde vefâ
Ne korkunç eşkıyâdır ki, böyle bir erbâb-ı kumar
Çün sıyrılmış insanlıktan masada dostunu soyar
Ne büyük beşeri felâket, ne büyük vicdansızlık
Beklenir böyle kişiden, elbet büyük de ahlâksızlık
Söner şevki çalışmanın, sevk eder her meskenete
Bağlar istikbâli şansa, parazittir cemiyyete
Akâid-i İslâmiyye koymuş fermân-ı hükmünü
Kimse tutamaz burda aslâ sermayesiz yükünü
Bağlayan şansın kumara kaybetmiştir îmânını
Böyle bir mahrumu îmân, bir günde döker kanını
Kumarın adı birdir, ama boyanır bir çok renge
Devam etse buna kişi, kuramaz bir mâli denge