NASİHAT-I İSLÂMİYYE 34

Çünkü nifâktan bulur ehl-i küfür kuvveti
Düşmemek için nifâka, terk etmeyelim zekâtı

Sen unutursan muhtâcı, tutar başkası elini
O el ki bir zehirdir, yıkar tutanın dinini

Milletçe emr-i dinde olmaz isek biz kâim
Bu vatana biz değil, yabancı olur hâkim

O zaman gelir felâket, her musîbet bu başa
Fırsat bulursa münkir bakmaz gözdeki yaşa

O hâlde dinde sâdık olmak gerekir bizlere
Rast gelinmez o zaman yüzlerde gamlı izlere

Hakk'ı reddeden millet bulamaz aslâ huzur
Bu sebebden yetişir sayısız insan muzur

Ne büyük felâket ki, böyle hâl bir millete
Zengin bilse vazifesin, düşmez millet bu zillete

O hâlde zengin Müslüman, vazifen çok büyüktür
Yapmazsan vazifeni, o varlık sana bir yüktür

Kurulur Mîzân-ı Hakk, sorulur bu zulm-ü nifâkın
İşte o zaman başlar, bu korkunç olan helâkın