Bu bâbda son verip söze, yine geçeyim içkiye
Çünkü dünya bundan bezgin, husûsen bizim Türkiye
Gerekir bunda irşâd, almalı kişi ibret
Belki kalkar bir himmetle, nefsimizden bu illet
Hakk'ın binâsıdır insan, tahrib etme anı şarabla
Aksi halde kesilir, senin de alâkan mihrabla
İçer misin içkiyi sen, sorarım camii içinde
Yapsa bunu bir kişi, kalır mı İslâm dininde
Bu vücut camiiden de mukaddes, anı sen bil bir Kâbe
Ne kadar alçalmışsın ki, cür'et edersin bu irtikâbe
Ne şerefli bir mahlûksun, oldun bu îmânla müşerref
Terk etmedikçe içkiyi, kalmaz sende de bu şeref
İnsan mahrum olmadıkça îmândan, demek ki bu dinden
Vazgeçmiyor bu suçu da şüphesiz işlemekten
Bu kadardır sözüm dostum, ister kullan ister terk et
Dinlemezsen bu sözü sen, ölüm olur bir felâket
Şimdi de geçelim zinâya, ne büyük hayâsızlık
Ne âdî kavimler var, kalmamış onlarda kızlık