Öğle vakti yemeğe oturmadan elini
Zannederim yıkarsın, bırakmazsın kirini
Yemek için gerekirse temizlik şart insana
Cihâz-ı rûh-u âdem girmesin mi reyhâna
Beş vakit işte böyle, girmezsin pis iken yatağa
Tâhir olup geçersin ölmüş gibi toprağa
Her vakit temizliğe avdet ettiren nedir
Aklımca, iş icabı kirlendiğin içindir
Böyle bir kirli hayat isterse olmak rûşen
İstemez mi rûhen tâhir, Hakk'tan da gâfil düşen
Kirli elle yenen yemek nasıl verirse marazı
Giremez ahlâk-ı İslâm'a, terk eden de namazı
Kibir, gurur, bir zillet-i ahlâk ki, düşen boğulur
Bu ahlâkta olan kişi, dergâh-ı izzetten kovulur
Ne Hakk, ne insan katında olamaz aslâ muteber
Böyle bir insan hayatı, bil ki ölümden beter
Düşse bir kişi çamura, silkinmek fayda vermez
Silkindikçe belki batar, aslâ bir fayda gelmez