Bu öyle bir ezâ ki, yaşar kalb-i beşerde
Yıkılır, mahvolur gider, fark etmez hatta düşer de
Hased her kötülüğün merkezi olsa gerek
Cimrilik bir şubesi, gerekir hazer etmek
Kalb-i Âdem körleşir, mahrum olur nimetten
Kul olduğu için şeytana, kurtulmaz felâketten
Sakın tutmayın bir dost böyle kalbsiz cimriden
Bu ahlâk yüzündendir çıkmıştır çoğu dinden
“Len tenâlü'l-birra” emri, girmezse insan kalbine
Acımak gerekir ancak böyle zavallı hâline
Bir emri âyet ki “Hattâ tünfikûne mimmâ tuhibbûn”
Nasîbi sır değilsen, refîkisin Kârun'un
Çün bağlıdır bu âyete kulun her tebdîl-i hâli
İşte bu yüzden cimrinin erişmez Hakk'a ameli
Refâhı beşer için okunan böyle her sırrı âyetin
Sanki karşısındadır, vermez hakkın cemiyetin
Bu cürm-i vebâl yeter zannımca artar bile
Elverir etmesin bir mâsum, âhını kalbi ile