Şehvet bir nefsî kuvvet ki, hükmeder cesed-i beşere
Yense onu bir kişi, lâyıktır cennetle tebşîre
Sütun-u arzdır insan, olursa iffetle müzeyyen
Çok meleklerden üstün, arzda böyle yürüyen
Risâletin mahbûbu o, hem matlûbu şefaat
Olmuştur Hakk'a yakîn etmeli ana itaat
Çünkü esrâr-ı îmândır onda eden bu tecelli
Böyle rehber-i îmâna, elbet hürmet etmeli
Zinâ, işret ve kumar, öyle bir arz-ı felâket ki
Yıkılır hem o kişinin, olsa da dünya kadar mülki
Cihan bu misalle doludur, isbâtı her an hazır
Tahtında azledilen sayılır pek çok nâzır
Zinâ etmek şöyle dursun, olsa bir kimsede meyil
Anın her âlemde hayatı aslâ mûteber değil
Hem düşer her türlü mihnete, kalmaz îmândan eser
Elbette düşecektir, bindiği dalı keser
Olmazsa bir kimseye nâmus cihetiyle emniyyet
Demek ki yoktur o kişide, İslâmî bir kâbiliyet