Giydiğin libasların sana vaaz eder setri
Böyle âdablı insan dost tutar elbet Hızır'ı
Sû-i zannı reddeyler Din-i İslâm şiddetle
Son bulur evlilik hayatı, bu sebebden iddetle
Sû-i zandır, her vesîle-i vebâle şüphesiz
Bir kadın helâl olmaz, gayrisine iddetsiz
Ekseri zandır vebâl, insana yeter bu cürüm
Yıkar belde-i İslâm'ı hatta artar bu zulüm
Ehl-i zanda bulunmaz kemâlâttan bir eser
Çünkü her ehl-i zanda, Hakk râbıtasın keser
Zan ile verme karar, var ise aklı şuurun
Yırtılır perdeyi gurur, belki ref' olur nurun
İki göz, iki kulak karara değil mi kâfî
Ayrılma bu yoldan ki, desinler sana sofî
Şüphe mânevî bir hastalık, sirâyet-i felâket
Emin belde sayılır, kurtulursa bir memleket
Şüphesiz tevlid eder beşerde her adâveti
Akl-ı selîme dön ki, kalksın bu nefis dâveti